Στερεοφωνία |
Όροι Μουσικής

Στερεοφωνία |

Κατηγορίες λεξικών
όρους και έννοιες

επιστολές. – χωρικός ήχος, από τα ελληνικά. στερεοφωνικά – surround, spatial και ponn – ήχος

Η μέθοδος τηλεφωνίας και μετάδοσης, καθώς και ηχογράφησης και αναπαραγωγής του, με την οποία διατηρείται ο χαρακτήρας του ήχου, αντανακλώντας τη χωρική διάταξη της αποσυμπίεσης. ηχητικές πηγές και η κίνησή τους. Ένα άτομο κρίνει τη θέση των πηγών ήχου στο διάστημα σε σχέση με τη διαφορά στην επίδρασή τους στο δεξί και το αριστερό αυτί. στη φυσιολογία λέγεται. διφωνικό αποτέλεσμα. Ανάλογα με τη γωνία που σχηματίζεται μεταξύ του κυματοειδούς μετώπου του ήχου και του κεφαλιού του ακροατή, διαφέρουν. Η ακουστικότητα από το δεξί και το αριστερό αυτί καθορίζεται τόσο από τη διαφορά φάσης των αντιληπτών ηχητικών κυμάτων όσο και από την εξασθένηση του ήχου ως αποτέλεσμα της μερικής θωράκισής του από το κεφάλι του ακροατή. Στην τηλεφωνία και τη ραδιοτηλεφωνία, το στερεοφωνικό εφέ επιτυγχάνεται με τη χρήση δικαναλικής μετάδοσης από δύο ξεχωριστά κανάλια. μικρόφωνα (τοποθετημένα σε συγκεκριμένη απόσταση το ένα από το άλλο) και η αναπαραγωγή του με χρήση δύο ο.τ. τηλέφωνα ή δύο ηχεία (ακουστικά ηχεία). Για στερεοφωνικές ηχογραφήσεις χρησιμοποιούνται δύο μικρόφωνα που βρίσκονται σε απόσταση από την ο.τ. ενισχυτές και δύο σύγχρονα κανάλια εγγραφής. Σε ένα στερεόγραμμα, και τα δύο σήματα στερεώνονται στο ίδιο αυλάκι. Ο κόφτης ενός στερεοφωνικού καταγραφέα ταλαντώνεται υπό την επίδραση δύο μαγνητικών ή πιεζοηλεκτρικών δυνάμεων που κατευθύνονται μεταξύ τους σε γωνία 90°. Η αναπαραγωγή του ήχου πραγματοποιείται από μια ειδική συσκευή προσαρμογέα και δύο otd. ενισχυτές με εγκατεστημένα ηχεία ανάλογα με το μέγεθος του δωματίου και την απόσταση από τους ακροατές. Για ταινίες, η στερεοφωνική εγγραφή γίνεται οπτικά. μέθοδος κατά μήκος της άκρης του φιλμ με μεθόδους μεταβλητού πλάτους ή πυκνότητας του αποτυπωμένου σήματος σε δύο ίχνη που αντιστοιχούν σε δύο μικρόφωνα. Η μαγνητική στερεοφωνική εγγραφή γίνεται με χρήση δύο μικροφώνων σε απόσταση με ξεχωριστό. ενισχυτές και μαγνητικές κεφαλές εγγραφής σε δύο κομμάτια της ταινίας και στερεοφωνική αναπαραγωγή – με χρήση otd. ενισχυτές από δύο μαγνητικές κεφαλές και δύο ακουστικές. ηχεία εγκατεστημένα στην επιθυμητή απόσταση. Για το εστρ. στερεοφωνικό μερικές φορές χρησιμοποιούνται τρία ξεχωριστά κανάλια ενίσχυσης και αναπαραγωγής ήχου μικροφώνου. τρεις ακουστικές κολώνες βρίσκονται σε όλο το πλάτος της σκηνής.

Η στερεοφωνική ηχογράφηση φέρνει την αντίληψη της μουσικής πιο κοντά σε αυτήν που εκτελείται άμεσα. ακούγοντας την παράστασή της σε συν. αίθουσα. Ο βαθμός σημασίας που επιτυγχάνεται με τη βοήθειά του στερεοφωνικό. Το αποτέλεσμα εξαρτάται από το αν ανήκει ένα δεδομένο έργο σε ένα συγκεκριμένο ιστορικό. εποχής, σε ένα συγκεκριμένο είδος, καθώς και από το στιλιστικό του. χαρακτηριστικά και απόδοση. σύνθεση. Έτσι, στους 18-19 αιώνες. οι συνθέτες προσπάθησαν για τη μεγαλύτερη δυνατή ενότητα της αποσυμπίεσης του ήχου. ομάδες της ορχήστρας, που αποτυπώθηκε στην τοποθέτηση των ερμηνευτών («καθίσματα» της ορχήστρας). Μονοκαναλική εγγραφή τέτοιων προϊόντων. αυξάνει ακόμη περισσότερο την ενότητα του ήχου του ork. ομάδες, και το στερεοφωνικό διατηρούν τους πραγματικούς τους χώρους, διασπορά. Ωστόσο, κατά την ηχογράφηση μουσικής, στην οποία οι χώροι και τα εφέ χρησιμοποιούνται με τον ένα ή τον άλλο τρόπο (αυτό ισχύει κυρίως για τη μουσική δημιουργικότητα του 20ου αιώνα, βλ. Spatial music), ο ρόλος του S. αυξάνεται. Από τη δεκαετία του '70. Τον 20ο αιώνα, εκτός από τη συνηθισμένη στερεοφωνική, χρησιμοποιείται και τετρακάναλη, τετραφωνική ηχογράφηση, με κόψιμο τεσσάρων μικροφώνων (κατά την ηχογράφηση) και τεσσάρων ακουστικών. οι στήλες (κατά την αναπαραγωγή) βρίσκονται στις γωνίες ενός τετραγώνου ή ορθογωνίου, στο κέντρο του οποίου βρίσκεται ο ερμηνευτής (εκτελεστές) και, κατά συνέπεια, ο ακροατής. Στο εξωτερικό (Γερμανία, Μ. Βρετανία, ΗΠΑ κ.λπ.) ξεκίνησαν τετραφωνικά. Οι ραδιοφωνικές εκπομπές παράγονται τετραφωνικά. ραδιοφωνικούς δέκτες, ενισχυτές, μαγνητόφωνα, ηλεκτρικές συσκευές αναπαραγωγής και δίσκους γραμμοφώνου. Σ. για κάθετο προσανατολισμό του ήχου δεν έχει λάβει ακόμη πρακτικό. εφαρμογές.

αναφορές: Goron IE, Broadcasting, M., 1944; Volkov-Lannit LF, The Art of Imprinted Sound. Δοκίμια για την ιστορία του γραμμοφώνου, Μ., 1964; Rimsky-Korsakov AV, Electroacoustics, Μόσχα, 1973; Purduev VV, Stereophony and multichannel sound systems, M., 1973; Stravinsky I., (On stereophony), στο βιβλίο: Memories and commentaries, NY, 1960 (Ρωσική μετάφραση – στο βιβλίο: Stravinsky I., Dialogues, L., 1971, σσ. 289-91).

LS Termin

Αφήστε μια απάντηση