Jane Bathori |
τραγουδιστές

Jane Bathori |

Τζέιν Μπάθορι

Ημερομηνία γεννήσεως
14.06.1877
Ημερομηνία θανάτου
25.01.1970
Επάγγελμα
τραγουδιστής, θεατρικό πρόσωπο
Τύπος φωνής
σοπράνο
Χώρα
Γαλλία

Το πραγματικό όνομα και επώνυμο της Jeanne Marie Berthier είναι Γαλλίδα τραγουδίστρια (σοπράνο), πιανίστα και σκηνοθέτης. Μαθητής των G. Paran (πιάνο), Brunet-Lafleur και E. Angel (τραγούδι). Έδωσε συναυλίες ως πιανίστα. Το 1900 εμφανίστηκε για πρώτη φορά ως τραγουδίστρια σε μια συναυλία φιλαρμονικής στη Βαρκελώνη, το 1901 - στη σκηνή της όπερας στη Νάντη (ως Σταχτοπούτα, Σταχτοπούτα του Massenet). Την ίδια χρονιά ο A. Toscanini προσκλήθηκε στο θέατρο «La Scala». Το 1917-19, οργάνωσε συναυλίες δωματίου στις εγκαταστάσεις του θεάτρου Vieux Colombier, ανέβασε μουσικές παραστάσεις, συμπεριλαμβανομένων των The Game of Robin and Marion του Adam de la Alle, The Chosen One του Debussy, Chabrier's Bad Education και άλλων. 1926-33 και 1939-45 έζησε στο Μπουένος Άιρες, έδωσε συναυλίες, προωθώντας τα έργα σύγχρονων Γάλλων συνθετών (A. Duparc, D. Millau, F. Poulenc, A. Honegger κ.λπ.), ηγήθηκε χορωδιακών εταιρειών, τραγούδησε στις στη σκηνή του θεάτρου «Κολόν», έπαιξε ως δραματική ηθοποιός. Το 1946 επέστρεψε στο Παρίσι, δίδαξε (τραγούδι), έδωσε διαλέξεις για τη μουσική στο ραδιόφωνο και την τηλεόραση.

Ένας από τους εξέχοντες εκπροσώπους της γαλλικής φωνητικής σχολής, ο Bathory ήταν ένας λεπτός ερμηνευτής και προπαγανδιστής των φωνητικών έργων δωματίου των C. Debussy, M. Ravel, των συνθετών των Six και άλλων Γάλλων μουσικών του 20ού αιώνα. (συχνά ο πρώτος ερμηνευτής των έργων τους). Στο ρεπερτόριο του Bathory: Marion (“The Game of Robin and Marion” του Adam de la Alle), Serpina (“Madame-Mistress” Pergolesi), Marie (“Daughter of the Regiment” by Donizetti), Mimi (“La Boheme” των Puccini), Mignon («Mignon» Massenet), Concepcia («Ισπανική Ώρα» του Ravel) κ.λπ.

Έργα: Conseils sur le chant, P., 1928; Η ερμηνεία των μελωδιών του Claude Debussy. Les Editions ouvrieres, P., 1953 (αποσπάσματα σε ρωσική μετάφραση – Σχετικά με τα τραγούδια του Debussy, “SM”, 1966, No 3).

SM Hryshchenko

Αφήστε μια απάντηση