Afrasiyab Badalbek ogly Badalbeyli (Afrasiyab Badalbeyli) |
Συνθέτες

Afrasiyab Badalbek ogly Badalbeyli (Afrasiyab Badalbeyli) |

Afrasiab Badalbeyli

Ημερομηνία γεννήσεως
1907
Ημερομηνία θανάτου
1976
Επάγγελμα
συνθέτης, μαέστρος
Χώρα
την ΕΣΣΔ

Αζερμπαϊτζάν Σοβιετικός συνθέτης, μαέστρος, μουσικολόγος και δημοσιολόγος, Λαϊκός Καλλιτέχνης της ΣΣΔ του Αζερμπαϊτζάν.

Η διεύθυνση ορχήστρας του Badalbeyli ξεκίνησε πριν ακόμη ολοκληρώσει τη μουσική του εκπαίδευση. Από το 1930 εργάζεται στο Θέατρο Όπερας και Μπαλέτου. MF Akhundov στο Μπακού, και από το 1931 παίζει σε συμφωνικές συναυλίες. Όπως πολλοί από τους συνομηλίκους του, ο Badalbeyli πήγε να βελτιώσει τον εαυτό του στα παλαιότερα ωδεία της χώρας – πρώτα στη Μόσχα, όπου ο K. Saradzhev ήταν ο δάσκαλός του ορχήστρας και μετά στο Λένινγκραντ. Σπουδάζοντας σύνθεση στο Λένινγκραντ με τον B. Zeidman, ηγήθηκε ταυτόχρονα παραστάσεων στο θέατρο Kirov. Μετά από αυτό, ο μουσικός επέστρεψε στη γενέτειρά του.

Κατά τη διάρκεια των μακρών ετών δουλειάς στο θέατρο του Μπακού, ο Μπανταλμπέιλι ανέβασε πολλές κλασικές και μοντέρνες όπερες. Υπό τη διεύθυνση του συγγραφέα, εδώ έγιναν και οι πρεμιέρες των έργων του Badalbeyli. Σημαντική θέση στο ρεπερτόριο της όπερας και των συναυλιών του μαέστρου κατέλαβαν έργα των συνθετών του Αζερμπαϊτζάν.

Συγγραφέας του πρώτου εθνικού μπαλέτου του Αζερμπαϊτζάν "The Maiden's Tower" (1940). Του ανήκει το λιμπρέτο της όπερας «Bagadur and Sona» του Aleskerov, των μπαλέτων «The Golden Key» και «The Man Who Laughs» του Zeidman, «Nigerushka» του Abbasov, καθώς και ισόρυθμες μεταφράσεις στα Αζερμπαϊτζάν κειμένων ενός αριθμός όπερων από Ρώσους, Γεωργιανούς, Αρμένιους και άλλους συγγραφείς.

Συνθέσεις:

όπερες – People's Anger (μαζί με τον BI Zeidman, 1941, Θέατρο Όπερας και Μπαλέτου του Αζερμπαϊτζάν), Nizami (1948, ό.π.), Willows Will Not Cry (on their own lib., 1971, ό.π.); μπαλέτο – Giz galasy (Maiden Tower, 1940, ό.π.· 2η έκδοση 1959), παιδικό μπαλέτο – Terlan (1941, ό.π.); για ορχήστρα – συμφωνικό ποίημα Όλη η εξουσία στους Σοβιετικούς (1930), Μινιατούρες (1931); για ορχήστρα λαϊκών οργάνων – Συμφωνιέττα (1950); μουσική για δραματικές παραστάσεις, τραγούδια.

Αφήστε μια απάντηση