Walter Damrosch |
Συνθέτες

Walter Damrosch |

Walter Damrosch

Ημερομηνία γεννήσεως
30.01.1862
Ημερομηνία θανάτου
22.12.1950
Επάγγελμα
συνθέτης, μαέστρος
Χώρα
ΗΠΑ

Walter Damrosch |

Γιος του Leopold Damrosch. Σπούδασε μουσική με τον πατέρα του, καθώς και με τους F. Dreseke και V. Rishbiter στη Δρέσδη. Παίζοντας πιάνο με τους F. Inten, B. Bökelman και M. Pinner στις Η.Π.Α. σπούδασε διεύθυνση ορχήστρας υπό τη διεύθυνση του X. Bulow. Από το 1871 ζούσε στις Η.Π.Α. Ξεκίνησε την καριέρα του ως μαέστρος ως βοηθός του πατέρα του. Μετά τον θάνατό του το 1885-91, διηύθυνε τον γερμανικό θίασο στη Μητροπολιτική Όπερα της Νέας Υόρκης και ηγήθηκε επίσης της Εταιρείας Ορατόριου (1885-98) και της Εταιρείας Συμφωνικής (1885-1903). Το 1895 οργάνωσε την Damrosch Opera Company, με την οποία περιόδευσε στις Ηνωμένες Πολιτείες και ανέβασε τις όπερες του R. Wagner. Διηύθυνε επίσης τις όπερές του στη Metropolitan Opera (1900-02).

Από το 1903 έως το 27 ήταν μαέστρος της Συμφωνικής Ορχήστρας της Φιλαρμονικής Εταιρείας της Νέας Υόρκης. Με αυτή την ορχήστρα το 1926 έδωσε την πρώτη συναυλία στο ραδιόφωνο του National Broadcasting Corporation (NBC). Το 1927-47 μουσικός σύμβουλος του NBC. Για πρώτη φορά ερμήνευσε στις ΗΠΑ μια σειρά από μεγάλα έργα Ευρωπαίων συνθετών, μεταξύ των οποίων η 3η και 4η συμφωνία του Μπραμς, η 4η και η 6η συμφωνία του Τσαϊκόφσκι, το Parsifal του Βάγκνερ (σε παράσταση συναυλίας, 1896).

Συνθέσεις:

όπερες – «The Scarlet Letter» (The Scarlet Letter, βασισμένο στο μυθιστόρημα του Hawthorne, 1896, Βοστώνη), «The Dove of Peace» (Το Περιστέρι της ειρήνης, 1912, Νέα Υόρκη), «Cyrano de Bergerac» (1913, ό.π. .), «Άνθρωπος χωρίς πατρίδα» (The Man Without a Country, 1937, ό.π.), «Cloak» (The Opera Cloak, 1942, ό.π.); σονάτα για βιολί και πιάνο; για χορωδία και ορχήστρα – Manila Te Deum (1898), An Abraham Lincoln Song (1936), Dunkirk (για βαρύτονο, ανδρική χορωδία και ορχήστρα δωματίου, 1943); τραγούδια, συμπ. Death and General Putnam (1936); μουσική και παράσταση δραματικό θέατρο – «Ιφιγένεια εν Αυλίδα» και «Μήδεια» του Ευριπίδη (1915), «Ηλέκτρα» του Σοφοκλή (1917).

Κυριολεκτικά δουλεύει: Η μουσική μου ζωή, Νέα Υόρκη, 1923, 1930.

Αφήστε μια απάντηση