George Illarionovich Maiboroda (Heorhiy Maiboroda).
Συνθέτες

George Illarionovich Maiboroda (Heorhiy Maiboroda).

Heorhiy Maiboroda

Ημερομηνία γεννήσεως
01.12.1913
Ημερομηνία θανάτου
06.12.1992
Επάγγελμα
συνθέτης
Χώρα
την ΕΣΣΔ

Το έργο του εξέχοντος Σοβιετικού Ουκρανού συνθέτη Georgy Maiboroda διακρίνεται από την ποικιλομορφία του είδους. Του ανήκει όπερες και συμφωνίες, συμφωνικά ποιήματα και καντάτες, χορωδίες, τραγούδια, ρομάντζα. Ως καλλιτέχνης, ο Mayboroda σχηματίστηκε υπό την γόνιμη επιρροή των παραδόσεων των ρωσικών και ουκρανικών μουσικών κλασικών. Το κύριο χαρακτηριστικό του έργου του είναι το ενδιαφέρον για την εθνική ιστορία, τη ζωή του ουκρανικού λαού. Αυτό εξηγεί την επιλογή των πλοκών, που συχνά αντλεί από τα έργα των κλασικών της ουκρανικής λογοτεχνίας – Τ. Σεφτσένκο και Ι. Φράνκο.

Η βιογραφία του Georgy Illarionovich Mayboroda είναι χαρακτηριστική για πολλούς σοβιετικούς καλλιτέχνες. Γεννήθηκε την 1η Δεκεμβρίου (νέο στυλ), 1913, στο χωριό Pelekhovshchina, στην περιοχή Gradyzhsky, στην επαρχία Πολτάβα. Από παιδί του άρεσε να παίζει λαϊκά όργανα. Η νεολαία του μελλοντικού συνθέτη έπεσε στα χρόνια των πρώτων πενταετών σχεδίων. Μετά την αποφοίτησή του από το Kremenchug Industrial College, το 1932 έφυγε για το Dneprostroy, όπου για αρκετά χρόνια συμμετείχε σε ερασιτεχνικές μουσικές παραστάσεις, τραγούδησε στο παρεκκλήσι Dneprostroy. Υπάρχουν και οι πρώτες απόπειρες ανεξάρτητης δημιουργικότητας. Το 1935-1936 σπούδασε σε μουσική σχολή και στη συνέχεια μπήκε στο Ωδείο του Κιέβου (τάξη σύνθεσης του καθ. L. Revutsky). Το τέλος του ωδείου συνέπεσε με την έναρξη του Μεγάλου Πατριωτικού Πολέμου. Ο νεαρός συνθέτης, με τα όπλα στα χέρια του, υπερασπίστηκε την πατρίδα του και μόνο μετά τη νίκη μπόρεσε να επιστρέψει στη δημιουργικότητα. Από το 1945 έως το 1948 ο Mayboroda ήταν μεταπτυχιακός φοιτητής και αργότερα καθηγητής στο Ωδείο του Κιέβου. Ακόμη και στα φοιτητικά του χρόνια, έγραψε το συμφωνικό ποίημα «Lileya», αφιερωμένο στην 125η επέτειο από τη γέννηση του T. Shevchenko, την Πρώτη Συμφωνία. Τώρα γράφει την καντάτα «Φιλία των Λαών» (1946), τη Ραψωδία Χούτσουλ. Έπειτα έρχεται η Δεύτερη, Συμφωνία «Άνοιξη», η όπερα «Μιλάνο» (1955), το φωνητικό-συμφωνικό ποίημα «Οι Κοζάκοι» στα λόγια του Α. Ζαμπάστα (1954), η συμφωνική σουίτα «Βασιλιάς Ληρ» (1956), πολλά τραγούδια, χορωδίες. Ένα από τα σημαντικά έργα του συνθέτη είναι η όπερα Arsenal.

M. Druskin


Συνθέσεις:

όπερες – Μιλάνα (1957, ουκρανικό θέατρο όπερας και μπαλέτου), Άρσεναλ (1960, ό.π. Κρατικό Πρόεδρο της Ουκρανικής ΣΣΔ με το όνομα TG Shevchenko, 1964), Taras Shevchenko (ιδία αναφορά, 1964, ό.π.), Yaroslav the Wise ( 1975, ό.π.); για σολίστ, χορωδία και ορχήστρα. – Cantata Friendship of Peoples (1948), wok.-symphony. ποίημα Zaporozhye (1954); για ορκ. – 3 συμφωνίες (1940, 1952, 1976), συμφωνική. ποιήματα: Lileya (1939, βασισμένο στον TG Shevchenko), Stonebreakers (Kamenyari, βασισμένο στον I. Franko, 1941), Hutsul Rhapsody (1949, 2η έκδοση 1952), σουίτα από τη μουσική στην τραγωδία του W. Shakespeare «King Lear (1959 ) Κοντσέρτο για φωνή και ορκ. (1969); χορωδίες (σε στίχους V. Sosyura και M. Rylsky), ειδύλλια, τραγούδια, αρρ. ναρ. τραγούδια, μουσική για δράματα. θεατρικές παραστάσεις, ταινίες και ραδιοφωνικές εκπομπές· επιμέλεια και ενορχήστρωση (μαζί με τον LN Revutsky) κοντσέρτων για πιάνο. και για σκρ. π.Χ. Kosenko.

Αφήστε μια απάντηση