Mukhtar Ashrafovich Ashrafi (Mukhtar Ashrafi) |
Συνθέτες

Mukhtar Ashrafovich Ashrafi (Mukhtar Ashrafi) |

Μουχτάρ Ασράφι

Ημερομηνία γεννήσεως
11.06.1912
Ημερομηνία θανάτου
15.12.1975
Επάγγελμα
συνθέτης, μαέστρος
Χώρα
την ΕΣΣΔ

Ουζμπέκος Σοβιετικός συνθέτης, μαέστρος, δάσκαλος, Λαϊκός καλλιτέχνης της ΕΣΣΔ (1951), νικητής δύο βραβείων Στάλιν (1943, 1952). Ένας από τους ιδρυτές της σύγχρονης ουζμπεκικής μουσικής.

Το έργο του Ασράφι εξελίχθηκε σε δύο κατευθύνσεις: έδωσε την ίδια προσοχή στη σύνθεση και τη διεύθυνση ορχήστρας. Απόφοιτος του Ινστιτούτου Ουζμπεκικής Μουσικής και Χορογραφίας στη Σαμαρκάνδη, ο Ασράφι σπούδασε σύνθεση στα ωδεία της Μόσχας (1934-1936) και του Λένινγκραντ (1941-1944) και το 1948 αποφοίτησε από το τελευταίο ως εξωτερικός φοιτητής στη Σχολή Όπερας. και Συμφωνική Διεύθυνση. Ο Ασράφι σκηνοθέτησε το Θέατρο Όπερας και Μπαλέτου. Ο A. Navoi (μέχρι το 1962), το Θέατρο Όπερας και Μπαλέτου στη Σαμαρκάνδη (1964-1966), και το 1966 ανέλαβε ξανά τη θέση του αρχι μαέστρου του Θεάτρου. A. Navoi.

Τόσο στη σκηνή του θεάτρου όσο και στη σκηνή της συναυλίας, ο μαέστρος παρουσίασε πολλά παραδείγματα σύγχρονης ουζμπεκικής μουσικής στο κοινό. Επιπλέον, ο καθηγητής Ashrafi μεγάλωσε πολλούς μαέστρους εντός των τειχών του Ωδείου της Τασκένδης, οι οποίοι τώρα εργάζονται σε διάφορες πόλεις της Κεντρικής Ασίας.

Το 1975 κυκλοφόρησε το βιβλίο των αναμνήσεων του συνθέτη «Η μουσική στη ζωή μου» και ένα χρόνο αργότερα, μετά τον θάνατό του, το όνομά του δόθηκε στο Ωδείο της Τασκένδης.

L. Grigoriev, J. Platek

Συνθέσεις:

όπερες – Buran (από κοινού με τον SN Vasilenko, 1939, Ουζμπεκικό Θέατρο Όπερας και Μπαλέτου), Great Canal (από κοινού με SN Vasilenko, 1941, ό.π.· 3η έκδοση 1953, ό.π.), Dilorom (1958, ό.π.), Poet's Heart (1962) ibid.); μουσικό δράμα – Mirzo Izzat στην Ινδία (1964, Bukhara Music and Dramatic Theatre); μπαλέτα – Muhabbat (Amulet of Love, 1969, ό.π., Ουζμπεκικό Θέατρο Όπερας και Μπαλέτου, Κρατικό Πρ. Ουζμπεκιστάν SSR, 1970, pr. J. Nehru, 1970-71), Έρωτας και σπαθί (Timur Malik, Τατζικιστάν tr of opera and ballet 1972); φωνητικό-συμφωνικό ποίημα – Σε τρομερές μέρες (1967); καντάτες, συμπεριλαμβανομένων – The Song of Happiness (1951, Βραβείο Στάλιν 1952); για ορχήστρα – 2 συμφωνίες (Ηρωική – 1942, Βραβείο Στάλιν 1943· Δόξα στους νικητές – 1944), 5 σουίτες, μεταξύ των οποίων Fergana (1943), Τατζίκ (1952), ποίημα ραψωδίας – Timur Malik. έργα για μπάντα χάλκινων πνευστών. σουίτα με λαϊκά θέματα του Ουζμπεκιστάν για κουαρτέτο εγχόρδων (1948). έργα για βιολί και πιάνο. ειδύλλια; μουσική για δραματικές παραστάσεις και ταινίες.

Αφήστε μια απάντηση